Ο παγωμένος ώμος είναι μια πάθηση που χαρακτηρίζεται από έντονο πόνο και μειωμένη κίνηση – δυσκαμψία του ώμου. Το εύρος κίνησης του ώμου είναι περιορισμένο προς όλες τις κατευθύνσεις, ιδίως στην έξω στροφή.
Ο παγωμένος ώμος μπορεί να είναι ιδιοπαθής (αγνώστου αιτιολογίας), ή δευτερογενής, να σχετίζεται δηλαδή με κάποιο υποκείμενο νόσημα. Ο σακχαρώδης διαβήτης και οι παθήσεις του θυρεοειδή σχετίζονται συχνά με την εμφάνιση παγωμένου ώμου. Επίσης, η παρατεταμένη ακινητοποίηση του ώμου, π.χ. κατόπιν χειρουργείου ή μετά από κάταγμα, μπορεί να οδηγήσει σε παγωμένο ώμο (μετατραυματικός ή μετεγχειρητικός παγωμένος ώμος).
Ο παγωμένος ώμος οφείλεται στην εκδήλωση φλεγμονής του συνδετικού ιστού που περικλείει τον ώμο και τον κρατάει στη θέση του, που λέγεται αρθρικός θύλακος. Ο θύλακος στον παγωμένο ώμο εκδηλώνει επώδυνη φλεγμονή, πάχυνση και ρίκνωση. Ως αποτέλεσμα, ο ώμος «παγώνει» και περιορίζονται οι κινήσεις προς όλες τις κατευθύνσεις. Ο ασθενής αδυνατεί να πραγματοποιήσει με ευχέρεια τις δραστηριότητες της καθημερινότητας.
Τα συμπτώματα του παγωμένου ώμου χωρίζονται παραδοσιακά σε 3 στάδια:
• Στάδιο 1, ή το επώδυνο στάδιο (freezing stage). Ο ασθενής εμφανίζει κυρίως έντονο πόνο και ο ώμος αρχίζει να παγώνει. Το εύρος κίνησης αρχίζει να μειώνεται.
• Στάδιο 2, ή το στάδιο του παγώματος (frozen stage). O πόνος αρχίζει να μειώνεται, αλλά ο ώμος έχει παγώσει πλήρως, είναι πολύ δύσκαμπτος.
• Στάδιο 2, ή το στάδιο της αποκατάστασης (thawing stage). Οι κινήσεις του ώμου αρχίζουν να βελτιώνονται.
Για τον σχηματισμό της διάγνωσης, συνήθως επαρκεί το ιστορικό και η κλινική εξέταση. Μία ακτινογραφία του ώμου θα βοηθήσει να αποκλειστούν άλλα αίτια πόνου, όπως η οστεοαρθρίτιδα. Άλλες απεικονιστικές μέθοδοι, όπως ο υπέρηχος και η μαγνητική, σπάνια προσφέρουν περισσότερες πληροφορίες, εκτός αν η διάγνωση για οποιονδήποτε λόγο τίθεται υπό αμφισβήτηση.
Η συντηρητική θεραπεία συνήθως περιλαμβάνει:
• Μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη
• Φυσικοθεραπεία/πρόγραμμα ασκήσεων στο σπίτι
• Ένεση κορτιζόνης στην άρθρωση υπό υπερηχογραφική καθοδήγηση
Σε περίπτωση που η συντηρητική θεραπεία δεν επιφέρει βελτίωση του πόνου και της δυσκαμψίας, η επόμενη λύση είναι το χειρουργείο. Το χειρουργείο γίνεται με αρθροσκόπηση ώμου, με ελάχιστη επεμβατικότητα, με τρεις μικρές τομές 4 χιλιοστών (αρθροσκοπική απελευθέρωση του θυλάκου). Μέσα από τις τομές εισάγεται μία κάμερα καθώς και τα αρθροσκοπικά εργαλεία. Ο χειρουργός απελευθερώνει τον παγωμένο αρθρικό θύλακο και α ασθενής ανακτά πλήρες εύρος της κίνησης. Πρόκειται για χειρουργείο ημέρας και ο ασθενής μπορεί να επιστρέψει σπίτι την ίδια μέρα εφόσον το επιθυμεί. Το χειρουργείο γίνεται με συνδυασμό γενικής και περιοχικής αναισθησίας, η οποία επιτρέπει διατήρησης της αναλγησίας για 12-18 ώρες. Μετά το χειρουργείο απαιτείται εντατικό εξατομικευμένο πρόγραμμα φυσικοθεραπείας και ασκήσεων στο σπίτι, προκειμένου ο ασθενής να διατηρήσει το αυξημένο εύρος κίνησης.
Ελληνικά
English